good businesses for: 100k/200k/300k

**oldblue** · July 11th, 2006 07:34 AM

computers and i-cafe? yan ang in na in ngaun. dami ako kakilala nagtayo ng ganyan at nag semi-retire na from work. happy happy sila at hawak nila oras nila and swerte daw kahit 2nd hand computers na cheap lang, kumikita pa din sila compared sa day job. dami daw nag-i-internet ngaun. kung noon dati puros mga class a,b,c, ngaun hindi na daw kahit sino na, kahit depressed area kumikita pa din daw.

sabi nila best initial investment, buy 2nd hand computers then pag-kamado mo na biz, then doon ka mag-isip mag-upgrade to maintain loyal customers.

ok din no?

**yebo** · July 11th, 2006 08:05 AM

the higher the returns the higher teh risk. eto kwento lang...

6 years ago meron ako business sana na papasukin, 250k starting capital. ganda sana ng profit margin e. eto yung breeding ng lapu-lapu fries. ang isang fry (1mm - 2mm long) P1-P1.5 ang isa depende sa season (less pag september-october, natural breeding season ng lapu-lapu kasi). ang fingerlings (2-3 inches) P5-P8 ang isa depende sa season (about 2-3 months later) pero mas mahirap i-ship. ang isang kilo ng lapu-lapu (live) ay P450/kilo for export, pero need ng big ponds for this and of course live pag-i-ship sa taiwan or hong kong (induced hybernation in ice cold water). kaya breeding lang sana sa amin - several "aquariums", 1 dozen females and a few males. isang egg sack lang buhay ka na. imagine mo na lang 100,000 eggs per egg sack, 95% survivability rate = P95k na agad, and 1 female lang yan. ang isang plastic bag na 2 liters of water can contain as much as 10,000+ fries so yung 105,000 isang shipment in 1 styropor box lang (the 5000 extra fries is for mortality). need lang ng source ng hormones na ini-inject sa female lapu-lapu para mangitlog, which was going to be taken cared of by our buyer. taiwanese yung buyer e. ituturo nya lahat sa amin from start-up to inducing the fish to produce eggs to preparation of the fry for shipment ("pinapatulog" yung fries sa ice cold oxygenated water to lower their metabolism and thus lessen their oxygen consumption, and they "wake up" 4 hours later nasa taiwan na sila). ang aquarium ay 1.5m x 2.5m x 1m deep hollow block construction, filled with sea water, with pump/aerator and filter. temperature is monitored and adjusted to maximize number of eggs produced, so meron pa refrigetation piping involved (simple lang, 1/4hp compressor, thermostat, condenser and then cooling coil sa water). per aquarium gastos ka ng 12k (at that time, 6 years ago). need lang namin ng 12 aquariums for the females and 4 for the males. meron na din kami bibilihan ng breeders, 3k isa ang female and 2k ang male sa quezon. need din ng sea salt to make our own sea water by mixing salt with fresh water. hassle kasi kung kukuha ka ng sea water sa beach, need mo pa ng tanker and the water quality is suspect. then syempre essential equipment like salinity meter, thermometer, etc.

with each female laying eggs every 4 months (induced by hormones) meron sana 300,000 fries/month at average of 100,000 eggs per sack (bigger, older females can have as many as 1 million+ eggs in one egg sack but need a bigger aquarium for those). that's 300k-450k/month depende sa season. for our first shipment, dahil nagmamadali yung taiwanese at high price nuon, e kukuha muna kami sa breeder sa pangasinan na nagpro-produce para sa local market. P0.65 isa ang bili namin, benta namin ng P1.50 + expenses like oxygen, plastic bags, etc. so tubo kami estimate ng 100% even if we just buy from local breeders. mas preferred nya ang aquarium bred fries since "sanitised", sa pangasinan lang meron nun pero yun lang nga for local lang ang kaya nila i-supply. meron mga "sisid", yung hatched from egg sacks na kinukuha ng fishermen-divers pero ayaw niya ng ganun at may sakit minsan.

yung taiwanese ang sasagot ng air freight so i-deliver lang namin sa kanya sa pasay 3 hours before the eva air flight to taiwan, dun na namin "patulugin" yung isda before shipment. kaso lang po, before our first shipment ayun na-peste yung mga lapu-lapu fish ponds sa taiwan tinamaan sila ng unknown virus. handa na lahat - pera, truck, oxygen bottles, plastic bags, styropor boxes...and papunta na kami para kunin ang shipment e bigla tawag si taiwanese wala na daw bumibili stop lahat ng lapu-lapu farms sa taiwan dahil sa virus. ano pa ba fafa e di stop din kami, and i lost the down payment for the shipment, 50% of P65k! buti na lang di pa ko nagpagawa ng concrete "aquariums" at di pa din ako bumili ng breeders. yung nga taiwanese meron sya 250,000 fingerlings (bought at P7 each) sa aquarium nya sa pasay, di nya nabenta kaya bagsak din sya. pilit nya ibenta sana sa vietnam kaso binabarat siya. 1 year later ganun pa din ang situation and di ko na nabalitaan ano na nangyari sa kanya after that. after that episode na-bakla na ako, scared na. muntik na ko nalugi ng walang laban.

**oliver1013** · July 11th, 2006 09:37 AM

Depende kung ano hilig mo o kung san meron kang knowledge. Not nescessarily pasok ka business yayaman ka agad. I suggest kuha ka course on entrepreneurship para mas lalo equipped.

**smooth** · July 11th, 2006 09:46 AM

my 2 cents:

tatlo ang alam kong negosyo: services (eg. laundry business, beauty salons), trading (essentially middleman ka), or manufacturing. eto ang pro's and con's:

services: malaki ang potential na margin. wala kang takot sa theft ng products (kasi nga services ang binebenta mo - you're money is not invested in your inventory). PERO isang kapalpakan sa customer yari ka AT ang hirap mag manage ng tao (human resources - like what van wilder mentioned.) sa laundry business, kapag wala ka sa tindahan, pwede kang lokohin ng mga tauhan mo sa tamang timbang ng mga labada, at pwede din silang magnakaw ng mga damit ng mga customer. kapag nasunog nila ang damit ng customer (like halimbawa sa wash-dry-press ng mga damit), yari ka. sa beauty salon, kapag napasok na ng bisyo ang mga stylist mo, yari ka din (drugs, boyfriends, etc). nandyang nakawan ka ng consummable supplies, or laging late or absent for work. and then isama mo na din ang sinabi ni van wilder na laging humihingi sa iyo ng advance sa sweldo.

trading: less ang focus sa pag manage ng mga tauhan. pag maganda ang producto, hindi ka mahihirapan magbenta - gabi-gabi magbibilang ka lang ng pera. mas madali ang accounting kasi kita mo ang mga products (unlike sa services). PERO kadalasan maliit ang margin kaya volume game ito. AT nakatali ang pera mo sa inventory, pag nanakaw or nasira, yari ka. sa gas station, halimbawa, napakaliit ng margin (mamera lamang sa bawa't litro ng gasolina). kapag nagka-kuntsaba ang cashier at gasoline boy, ang laki ng mawawala sa iyo.

manufacturing: ang masasabi ko lang dito, eto na ang mga murang products from china kaya yari ang manufacturing sa bansa natin

CONCLUSION: in the end, mapapansin mo, minsan mas malaki pa kinikita ng mga empleyado mo kaysa sa iyo. sila kasi, siguradong kikita buwan-buwan kahit na anong mangyari sa negosyo. ikaw, kapag lugi, baka kelangan pang umutang para lang magpa-sweldo. tapos nandyan pa ang walang katapusang mga babayaran sa gobyerno (mayor's permit, taxes, etc) na laging parang nang-uurat e kotong lang naman talaga ang habot nila. kaya importante na ang papasukin mong negosyo ay isang larangang gustong gusto mo talaga. otherwise, masisiraan ka ng ulo at madalas mong iisipin na bakit ka ba nagtayo ng negosyong ito (para kang kumuha ng batong ipupukpok sa ulo mo).

but if you think the risks are worth it in spite of everything i mentioned above, kudos to you. isa kang bayani. sa enterpreneurship kasi, mababawasan mo ang unemployed (kasi kukuha ka ng mga tauhan na susuwelduhan).

**wulf** · July 11th, 2006 10:47 AM

i knew this was the perfect place to ask around. i'm sure di lang ako natulungan nyo. keep em coming, we can never have enough info about this.

oldblue,
that's what we've been doing the past years =D kaya lang when you have kids na (& the astronomical cost of education....50-100k for grade 1!!!!)...mapapaisip ka din. maybe the money is better spent somewhere else, yung babalik sa yo instead of just sitting pretty in your garage...maybe when i'm a lucio tan na.... inggit nga ako sa mga fil-chi (not to stereotype or anything) pero pansin ko my friends na fil-chi puro entrepreneurial, high school pa lang me mga raket na!

**wulf** · July 11th, 2006 10:49 AM

galing pati nung mga posts, at least kaming mga planio pa lang mag-start don't need to learn the hard way. iba pa din hearing actual experiences versus textbook ones

**BlueBimmer** · July 11th, 2006 10:51 AM

oo filchi at mga bombay hehe

**van_wilder** · July 11th, 2006 12:35 PM

you should love your business... there would come a day na, ayaw mo ng pumasok

**CLAVEL3699** · July 11th, 2006 04:51 PM

yah ako nangyari na sa akin i learn from the hard way.

Nalugi negosyo ko pinamahala ko sa wife ko ako nag work yun lugi puhunan at nagkautang pa ako nang 500k.

But i learn a lot kailangan lang nang kunting lakas nang loob at pagmamahal sa negosyo mo.

Walang yumayaman sa pagtratrabaho sa iba madami yumayaman sa pagtratrabaho para sa sarili.

**ozcity** · July 11th, 2006 05:01 PM

i-cafe business?..kulang 300k mo dyan
eto guestimate ko

machine only - 25k/unit (10 unit = 250k)
OS - 8k (XP pro)/unit (10 unit = 80k)
Office - 12k/unit
switches,routers,cables,table,chair = 30k-50k
rent = 10+/month (depende sa location)
kuryente = 10+/month
printer = 5-10k

wala pa mga games dyan...syempre licenced dapat
hindi ka pupuntahan ng customer mo kung luma mga gamit mo..
mahirap din ang business na ito....eto din gusto ko sana kaso
nagdadalwang isip na ako.....